بازنده ی ابدی

آدم همیشه در بازی می بازد که به نظرش بی نهایت ساده و یا بی نهایت سخت می آمده است.

قطار و شرت

زندگی حکایت قطاریه که تند یا کند داره رو به جلو میره.اگه تو این قطار رو به عقب قدم بزنی باز هم زندگی داره رو به جلو میره و ما کاری از پیش نمیبریم.به جلو هم اگر قدم بزنیم باز تا خود قطار به مقصد نرسه ما نمیتونیم زود تر برسیم و پیاده بشیم.

حالا من میشینم روی صندلیم و بیخود زور الکی نمیزنم و ادامه کتابم رو می خونم …

خودم را در 80 سالگی دیدم که دخترکی شرتی برایم هدیه فرستاده بود به همراه کاغذی که رویش نوشته بود :اگر جوان بودی دوست داشتم این رابپوشی و من برایت در بیاورم.اما حالا میبینم روزگار خودش شلوارت را در آورده.حتما کم کم سراغ شرتت هم میرود.